هــــــــــــــــــــــــــــیس !

آرامـــــــــــ بـــــــــــــاش ...

ساکــــــــــــــــــــــت بـــــــــــــاش !!!

آرامـــــ قدمـــــــ بــــــــــــردار ...

اینـــــــجا دیـــــــــــــگر دلــــ♥ــــی برای دلــــــ♥ــــــی نمیـــــــ تپـــــــــد ! 

چـــــــــــــــــــیزی مپـــــــــــــــرس . . .

چــــــــــــــــــــیزی نگــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــوی . . . 

آهســـــــــــــــــــــــته وارد شـــــــــــــــــــــــــــــــــــو . . . 

ایـــــــــــــــــــــــــــنجا دیگـــــــــــــــــــــــــــر دلــــ♥ــــی بــــــــــرای دلـــــ♥ــــی  نمـــــیـــتپد  !

کسی که نشسته است

همیشه خسته نیست

شاید 

جایی برای رفتن نداشته باشد ...

ﻧــﻪ ﺟــﺎﯼ ِ ﺧــﺎﻟﯿــﺖ ....

بـر گردن غـروبـش بیـانـدازم ....

من که نباشم دنیا یک “من”کم دارد

تو که نباشی من یک “دنیا” کم دارم . . .

^{اهـل پنهـان کـاری نیستـم}

^{اعتـرافـ میکـنم}

^{زمـانـی دل ِ یکـی را سوزانـدم}

^حـالـا

^{یکـی ... یکـی ... یکـی}

^{دلـم را میـسوزانـند}

تو را چه به فرهاد؟

یک فرهاد است و یک بیستون عاشقی. 

تو همین یک وجب دیوار فاصله را بردار…

من باورت می کنم ...

بیزارمـــ از این خوابـــ ها

که هر شبـــــ مرا به آغوش تــــو می آورد

و…

صبح هـــا با اشکـــ از تو جدایمـــ میکـــند…

 خــیــآلــتـــ رآحــتـــ

مــטּ جـز آغـوش تــو  

حـتـے بـهــ בیــوآر هــم

 تـکـیــهــ نــمــے کــنم